ÖZEL HABER- İspanya’nın Guadalajara kentinde düzenlenen 58. Avrupa Büyükler ve Parakarate şampiyonasında K30 erkekler kategorisinde Avrupa üçüncülüğü elde eden Berkay Uslu Aydın’ın gururu oldu. Karateye Nazilli’de başlayan Uslu, başka spor dallarında da ülkemizi temsil etmeye devam ediyor. Tekerlekli sandalye basketbolunda da etkin rol oynayan Uslu, 3 kere Milli takım kampına katılmaya hak kazandı. Romanya’da düzenlenen tekerlekli sandalye basketbol turnuvasında “Skorer” ve “MVP” ödülünü kucaklayan Uslu son gittiği İspanya Parakarate turnuvasındaki başarılarını Nazilli Anlık’a aktardı.
Sizi tanıyabilir miyiz ?
– Ben Berkay Uslu, 24 yaşındayım. Aslen Nazilliliyim, 5 yıldır Aydın’da ikamet ediyorum, Adnan Menderes Üniversitesi’nde Spor Yöneticiliği bölümü okuyorum.
Kaç yıldır Karate ile uğraşıyorsunuz ?
– Yaklaşık 6 yaşından 14 yaşıma kadar karate ile uğraşmıştım, engelli branşı olmadığı için bırakmak zorunda kaldım. Geçen sene Aralık ayında Parekarate’nin Türkiye Şampiyonası olduğunu öğrendim, tekrar başladım. 2006’dan 2014’e kadar uğraşmıştım, 2020’de tekrar başladım diyebiliriz, Şubat itibari ile de Türk Telekom Karate Spor Kulübünün sporcusuyum.
İspanya nasıl geçti ? Deneyimlerinizi aktarır mısınız ?
– İspanya çok farklı bir ortamdı, yıllar sonra karateye tekrar başlamak ve kendi branşımda (engelli) karate yapabilmek çok büyük onur ve gurur kaynağıydı benim için, bunu da madalya ile taçlandırmak bana çok farklı bir duygu kattı.
En büyük hayaliniz nedir ?
– Şuan da ülkemiz de parakarate yeni bir oluşum , çok fazla engelli karate sporcusu bulamıyoruz. Ülkemizde ve dünya çapında daha çok başarılara imza atarak engelli arkadaşlarımızla birlikte daha çok başarı sağlamak istiyoruz.
Engel durumunuz neden dolayı oluştu ?
– Engel durumum 2005 yılında Nazilli’de oluştu. Sümer İlköğretim Okulu’nun karşısındaki parktan, yaya geçidinden okula doğru giderken belediyeye ait çöp kamyonunun çarpması sonucu sol diz altı ampütasyon oluştu. 2005 yılından itibaren de protez kullanıcısıyım.
Hayatınızda ne gibi değişiklikler oluştu ?
– Engel durumum oluştuktan sonra bende çoğu engelli birey gibi 14 yaşıma kadar eve kapandım, çok fazla arkadaşım yoktu. 2014 yılında karateyi bıraktıktan sonra afalladım desem yeridir, 2017 yılında basketbola başlayarak tekrardan engelli camiasına giriş yaptım . Engelli camiasına giriş yaptıktan sonra, “Ben daha iyilerini yapabilirim” tarzı his geldi, o gün bugündür de sadece engelli bireylerle çalışmaktayım.
Son olarak söylemek istedikleriniz nelerdir ?
– Benim gibi engelli bireylere tek tavsiyem, eve kapanmayın. Engel durumlarını saklamak hiçbir şeyin çözümü değil. Olabildiğince rahat olun; Özellikle engelli bireyler için spor çok farklı bir noktada, her gördüğüm engelli bireyi spor yapmalarını teşvik ediyorum. Sadece karate için değil, bireyin kendi yeteneği, isteği doğrultusunda yapılmalı. En çok yapmak istediği şeyi engeli yüzünden yapamayan insanlar var. Ama bu spor dallarında engelli branşları da var emin olabilirler. Hiç durmadan sporla ilgilenmelerini tavsiye ediyorum.
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)